Akt Poświęcenia Rosji i Ukrainy Niepokalanemu Sercu Maryi (Relacja Niedzieli TV)

Relacja Niedzieli TV /kliknij w obrazek/

W czasie Mszy św. 25 marca, w archikatedrze częstochowskiej, w duchowej łączności z Ojcem Świętym Franciszkiem i całym Kościołem powszechnym, abp Wacław Depo odmówił Akt Poświęcenia Rosji i Ukrainy Niepokalanemu Sercu Maryi. Dopełnieniem uroczystości była procesja różańcowa na wałach jasnogórskich z obrazem Matki Bożej Częstochowskiej, w której uczestniczyły matki z dziećmi – uchodźcy z Ukrainy.

Zobacz również

https://czestochowa.niedziela.pl/artykul/78855/Abp-Depo-Wielki-Post-nie-pozwala-nam

Akt poświęcenia Rosji i Ukrainy Niepokalanemu Sercu Maryi

 

/fot. za niedziela.pl, Graziako/Niedziela/AdobeStock/

Nuncjatura Apostolska w Polsce przekazała Konferencji Episkopatu Polski, list wystosowany przez Ojca Świętego Franciszka do Biskupów oraz tekst „Aktu poświęcenia Rosji i Ukrainy Niepokalanemu Sercu Maryi”, w którym w dniu 25 marca, w uroczystość Zwiastowania Pańskiego, Papież zamierza dokonać uroczystego Aktu Poświęcenia ludzkości, a szczególnie Rosji i Ukrainy, Niepokalanemu Sercu Maryi około godziny 18.30 w Bazylice św. Piotra na Watykanie. Publikujemy cały tekst aktu oraz list Papieża Franciszka.

 

AKT POŚWIĘCENIA

NIEPOKALANEMU SERCU NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY

 

O Maryjo, Matko Boga i nasza Matko, uciekamy się do Ciebie w tej godzinie cierpienia. Jesteś naszą Matką, miłujesz nas i znasz nas: nic, co nosimy w sercu, nie jest przed Tobą ukryte. Matko miłosierdzia, tak wiele razy doświadczyliśmy Twojej opatrznościowej czułości, Twojej obecności, która przywraca nam pokój, ponieważ Ty zawsze prowadzisz nas do Jezusa, Księcia Pokoju.

My jednak zgubiliśmy drogę do pokoju. Zapomnieliśmy o nauce płynącej z tragedii minionego wieku, o poświęceniu milionów poległych podczas wojnach światowych. Zlekceważyliśmy zobowiązania podjęte jako Wspólnota Narodów i wciąż zdradzamy marzenia narodów o pokoju oraz nadzieje ludzi młodych.  Staliśmy się chorzy z chciwości, zamknęliśmy się w nacjonalistycznych interesach, pozwoliliśmy, by sparaliżowały nas obojętność i egoizm. Woleliśmy lekceważyć Boga, żyć w naszym fałszu, podsycać agresję, niszczyć życie i gromadzić broń, zapominając, że jesteśmy opiekunami naszego bliźniego i wspólnego domu, który dzielimy. Poprzez wojnę rozszarpaliśmy Ziemski ogród, grzechem zraniliśmy serce naszego Ojca, który pragnie, abyśmy byli braćmi i siostrami. Staliśmy się obojętni na wszystkich i wszystko z wyjątkiem nas samych. A teraz ze wstydem mówimy: przebacz nam, Panie!

Czytaj dalej Akt poświęcenia Rosji i Ukrainy Niepokalanemu Sercu Maryi

Pomoc dla Ukrainy w archidiecezji częstochowskiej

Trwamy w mobilizacji wszystkich sił i środków niosących pomoc poszkodowanym w wojnie na Ukrainie.

Ta pomoc jest potrzebna dzisiaj, będzie potrzebna jutro i pewnie jeszcze przez dłuższy czas. Nie ustawajmy więc, ale pomagajmy mądrze i w sposób zorganizowany. Pomagając razem, możemy więcej i lepiej. Prosimy o zaangażowanie parafie, wspólnoty, grupy i stowarzyszenia, osoby indywidualne i wszelkie podmioty kościelne.

Jak pomagać?

Modlitwa

Módlmy się o pokój na Ukrainie oraz za wszystkich poszkodowanych w tej wojnie, włączając tę intencję w każdą modlitwę powszechną podczas Mszy św., oraz w nabożeństwa (Drogi Krzyżowe, Gorzkie żale). Organizujmy adoracje Najświętszego Sakramentu. Zgodnie z prośbą Arcybiskupa Metropolity – śpiewajmy na Mszach św. suplikacje. Wszystkie wspólnoty i ruchy prosimy o nieustającą modlitwę w tej intencji. Czytaj dalej Pomoc dla Ukrainy w archidiecezji częstochowskiej

Postępować w rozumieniu tajemnicy Chrystusa – List Arcybiskupa Wacława Depo na I Niedzielę Wielkiego Postu

Drodzy Bracia i Siostry w Chrystusie, Jedynym Odkupicielu człowieka.

W Środę Popielcową rozpoczęliśmy czterdziestodniową pielgrzymkę wiary ku Chrystusowi Ukrzyżowanemu i Zmartwychwstałemu odczytując przesłanie: „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię” (Mk 1,15). Czerpiąc zaś z bogatego nauczania Jana Pawła II w Liście apostolskim Tertio Millenio Adveniente znajdujemy ważne podkreślenie: „w chrześcijaństwie czas ma podstawowe znaczenie. W czasie dokonuje się historia zbawienia, która swój zenit osiąga w tajemnicach Syna Bożego. W Nim, w Jezusie Chrystusie, czas staje się wymiarem Boga, który wieczny jest sam w sobie. I z tego związku Boga z czasem rodzi się obowiązek uświęcania czasu poprzez odtwarzające Tajemnice Wcielenia i Odkupienia”. (TMA 10)

1.     Światło Słowa Bożego

Na początku Wielkiego Postu, liturgia Kościoła kieruje do nas Słowo Boże o tajemnicy stworzenia i grzechu pierwszych rodziców. Taktyka kusiciela była i jest zawsze zwrócona ku zwątpieniu w miłość stwórczą Boga, który „uczynił człowieka: mężczyzną i niewiastą na swój obraz i podobieństwo” (Rdz 1, 27). Pokusa „ojca kłamstwa”: „będziecie jako bogowie”, cóż oznacza?: nie słuchajcie Go, bo nie będziecie Go więcej potrzebować. Sami będziecie decydować o granicach dobra i zła. Nie potrzebujemy się przekonywać, że jest to wciąż aktualna pokusa każdego człowieka. Tekst z Księgi Rodzaju rozważamy dzisiaj w kontekście jeszcze większej tajemnicy, jaką jest wejście w ludzką historię Syna Bożego, w pełnię naszego człowieczeństwa. Mówi o tym wyraźnie przekaz Ewangelii św. Łukasza podkreślający: powrót Jezusa znad Jordanu w mocy Ducha Świętego, czterdziestodniowy pobyt na pustyni i kuszenie przez diabła (por. 4,1). Jezus Chrystus przeżył naszą ludzką egzystencję wraz ze wszystkimi konsekwencjami aż po śmierć krzyżową na Golgocie, przynosząc nam „łaskę usprawiedliwienia ze wszystkich grzechów” (por. Rz 5,16). Wraz ze świętym Pawłem Apostołem z jego Listu do Rzymian pytamy: „cóż nam mówi Pismo? Słowo idące od Boga jest blisko Ciebie, na twoich ustach i w sercu twoim. A jest to słowo wiary. Jeżeli więc ustami swoimi wyznasz, że Jezus jest Panem i w sercu swoim uwierzysz, że Bóg wskrzesił Go z martwych – osiągniesz zbawienie” (10, 8-9). Dlatego Kościół z Ewangelią w ręku i na ustach, sprawując sakramenty Pojednania i Eucharystii wzywa nas w dzisiejszej kolekcie mszalnej: „abyśmy wsparci łaską Bożą, przez doroczne ćwiczenia wielkopostne, postępowali w tajemnicy Chrystusa i prowadzili święte życie”. Na co dzień doświadczamy bowiem różnych wyzwań, które dowodzą, ze modlitwa Psalmu 51 jest odpowiednią modlitwą na wszystkie czasy, a szczególnie na czas Wielkiego Postu: „zmiłuj się nade mną Boże w łaskawości swojej (…), uznaję bowiem nieprawość swoją i grzech mój jest zawsze przede mną, Stwórz o Boże we mnie serce czyste i odnów we mnie moc ducha…. W głębi serca naucz mnie mądrości”. Potwierdzamy, że nasze czasy potrzebują chrześcijan żyjących prawdą o sobie, mocnych wiarą w żywego Boga i wychowanych w trudnej szkole Ewangelii Chrystusa i wierności Jego Kościołowi. Czytaj dalej Postępować w rozumieniu tajemnicy Chrystusa – List Arcybiskupa Wacława Depo na I Niedzielę Wielkiego Postu